Son yıllarda, insan ile hayvan ortasındaki bağ daha fazla sorgulanır hale geldi. Kimi beşerler, hayvanlarla vakit geçirmeyi daha çok tercih ediyor. Pekala sebebi ne?
Hayvanlar ve beşerler ortasındaki alakayı daha uygun anlamak ismine yapılan bilimsel çalışmalar, bu bağın ruhsal temellerini keşfetmeyi hedefliyor. Kanadalı araştırmacılar, insanların öbür cinslere duyduğu yakınlık hislerinin altında yatan sebepleri incelemiş ve hayvan-insan dayanışmasının nedenlerini ortaya koymuşlar.
Çalışmalara nazaran, hayvanlar bizim hayatımızın kıymetli bir modülü ve bu münasebetin temelinde, birbirimizi anlamaya dayalı karmaşık bir bağ var. Bu bağ, yalnızca evcil hayvanlarla değil, birebir vakitte tabiatta yaşayan tüm hayvanlarla da olan bağlantımızda kendini gösteriyor.
Hayvanlarla kurduğumuz dayanışmanın, insanlık tarihindeki toplumsal kimlik anlayışımızı tekrar şekillendirdiği bir gerçektir. Toplumun kimi kesitlerinde, hayvanlarla paylaşılan bu hayat, bir cins “biz ve onlar” ayrımından çok, karşılıklı bir dayanışma olarak hissediliyor.
Bu, hayvanlarla birlikte inançta olma ve birbirine bağlılık hissinin bir yansımasıdır. Hayvanlar, bizlere yalnızca fizikî değil, birebir vakitte duygusal olarak da eşlik eder. Bu sebeple, hayvanlara yakınlık gösteren bireyler, birebir vakitte toplumsal empatiyi güçlendiren bireyler oluyorlar.
Özellikle konutta hayvan besleyen şahıslar, hayvanlarını yalnızca birer konut arkadaşı değil, ailelerinin birer kesimi olarak görüyorlar. Bu, insanın hayvanlarla daha derin bir bağ kurmasına ve öteki hayvanların ömür şartlarına karşı daha hassas olmasına yol açıyor.
Hatta birçok kişi, hayvanlarına duyduğu sevgiden ötürü, kendi kaynaklarını yahut ayrıcalıklarını kısıtlamak üzere fedakârlıklar yapmaktan çekinmiyor. Emsal biçimde, veganlık ve vejetaryenlik üzere hayat stilleri da bu hassaslığın bir yansımasıdır. Sıhhat nedenlerinin ötesinde, bu tercihlerin artan bir halde hayvanların yaşadığı zorluklara karşı duyulan empatiyle formlandığı görülmektedir.
Araştırmalar ayrıyeten, hayvanlarla olan bu bağın, ırkçılık ve öteki toplumsal önyargılardan uzak bir tavrı teşvik ettiğini ortaya koyuyor. Hayvanlara gösterilen yakınlık, insanın yalnızca kendine değil, tüm ömrü kapsayan bir empati geliştirmesini sağlıyor. Bu empati, çocukluk yıllarında evcil hayvanlarla kurduğumuz ilgiler yahut kitaplarda gördüğümüz hayvan figürleri ile başlar ve vakitle derinleşir.
Book a Consultation
It’s easy and free!
