İlişkilerde toksiklikten nasıl kurtulunur?

İlişkiler, hayatımızın en temel yapı taşlarından biridir. Sevgiyle başlayan bağlar vakitle inanç, anlayış ve huzur getirmesi gerekirken, bazen görünmeyen yaralara dönüşebilir. Birinci bakışta romantik, tutkulu ya da derin üzere görünen ilgiler aslında kişiyi içten içe tüketen bir yapıya bürünebilir. Bu noktada karşımıza çıkan kavram ise ‘toksik ilişki’dir.

Toksik bir münasebette kişi, duygusal olarak bir iniş bir çıkış yaşar. Bir gün sevildiğini hissederken sonraki gün büsbütün bedelsiz kılınabilir. Bu dengesizlik hali vakitle yorgunluğa, özgüven kaybına ve içsel yalnızlığa yol açar.

Özellikle evliliklerde bu durum yıllar süren bir döngü halini alabilir. Ne yazık ki, birçok insan içinde bulunduğu bağın sıhhatsiz olduğunu fark etmeden, her şeyin düzeleceğine dair umudunu kaybetmeden yaşamaya devam eder.

Peki neden bu türlü ilgilerin içinde kalırız?

Bunun yanıtı çoklukla çocuklukta kapalıdır. Sevgi, ilgi ve itimat muhtaçlıkları tam manasıyla karşılanmamış bireyler, bilinçaltında tanıdık hislerin peşinden masraf. Sevilmeme korkusunu, sevilme uğraşıyla bastırmaya çalışır. Kişi, geçmişte yarım kalan hisleri bu kere tamamlamak ister lakin tıpkı döngüde tekrar hapsolur.

Toksik bir münasebette en güç şey, durumu kabullenmektir. Zira birden fazla vakit kişi, kıymetini karşısındaki insanın hisleri üzerinden tanımlar. Bu da bağımlı bir bağlantıyı doğurur. Sevgiyle değil, endişeyle sürdürülen bu bağ, kişiyi ruhsal olarak zehirlemeye başlar.

Karşı taraf makûs davranışlar sergilese bile bu tavır, çoklukla kendi içsel savunma düzeneğinin bir sonucudur. “O bana ziyan vermeden ben ona ziyan vereyim” niyeti, münasebetin zehirli tabiatını derinleştirir.

Ancak umut her vakit vardır. Şayet iki taraf da bağ dinamiklerini fark ederse, bu kısır döngü kırılabilir. Sağlıklı bir ilginin temeli itimat, hürmet ve açık irtibattır. Gerçek sevgi, kişiyi eksiltmez; bilakis besler ve büyütür. Unutmamak gerekir ki, sevgi ismi altında zehirlenmek baht değildir. Fark etmek, yüzleşmek ve adım atmak; güzelleşmenin birinci anahtarıdır.